Πεζοπορία στο φαράγγι των Καμπιών

Η Ανοιξη μόλις έχει τελειώσει, βρισκόμαστε αρχές καλοκαιριού και το νησί της Χίου είναι ακόμη γεμάτο με χρώματα. Απ’ όλα τα νησιά του Αιγαίου η εαρινή ανθοφορία στο νησί παίρνει την πιο οργιαστική της μορφή. Ο τόπος πλημμυρίζει από μικρά σπάνια λουλούδια που προσελκύουν κάθε χρόνο πολλούς μελετητές και φυσιολάτρες. Καθώς οι περισσότεροι γνωρίζουν τη νότια Χίο με τα μαστιχοχώρια της, το βόρειο κομμάτι του νησιού παραμένει πιο άγριο και ανεξερεύνητο, με φύση σχεδόν ανέγγιχτη.

Η περιοχή της Χίου στα Καμπιά είναι η πιο κατάφυτη του νησιού, καθώς από εδώ περνούν τα νερά του Πελινναίου όρους και βρίσκουν διέξοδο εκβάλλοντας στο βόρειο Αιγαίο. Ενα μεικτό δάσος από καστανιές, πλατάνια, γκορτσιές, μικρές βελανιδιές, υπεραιωνόβιες δρυς, κυπαρίσσια, πεύκα και θάμνους καλύπτει με πυκνότητα ζούγκλας όλη την περιοχή.

Σε όλη τη διαδρομή τα νερά δημιουργούν μικρούς καταρράκτες.

Τα νερά του βουνού συναντούν στο διάβα τους τα Καμπιά, ένα χωριουδάκι χτισμένο στους πρόποδες του Πελινναίου. Η πλούσια τοπική παράδοση είναι γεμάτη από θρύλους σχετικούς με το μικρό και φαινομενικά άσημο αυτό χωριό. Ενας τέτοιος θρύλος αναφέρει ότι στον δρόμο για το χωριό, κοντά στο εκκλησάκι της Κοίμησης της Θεοτόκου, υπήρχε ένας μικρός βράχος που έμοιαζε με ερπετό. Λέγεται ότι ο βράχος ήταν μια τεράστια κάμπια που κατέστρεφε τις καλλιέργειες των χωρικών και από αυτήν πήρε το όνομά του το χωριό.

Τα Καμπιά ανήκουν στον Δήμο Καρδαμύλων και μέχρι το 1950 είχαν αρκετούς κατοίκους. Η φτώχεια έστειλε τον κόσμο στη ξενιτιά και πλέον στο χωριό μένουν κοντά στους 35 ανθρώπους - οι περισσότεροι ηλικιωμένοι. Οι λίγοι νεότεροι ασχολούνται με τη γεωργία.

Ο,τι όμως στερήθηκε ο τόπος σε υλικό πλούτο και ανάπτυξη του το χάρισε στο πολλαπλάσιο η φύση σε ομορφιά. Τα νερά που κατεβαίνουν από το Πελινναίο συγκεντρώνονται λίγο κάτω από το χωριό σχηματίζοντας ένα ορμητικό ποτάμι που μέσα στους αιώνες σχημάτισε ένα μαιανδρικό φαράγγι απίστευτης ομορφιάς: το φαράγγι των Καμπιών - ή φαράγι της Ωριάς, της Οργιάς ή της Οβριάς.

Το δεύτερο όνομά του προέρχεται από το κάστρο της Ωριάς, ένα μικρό κάστρο της Γενουατοκρατίας, που δεσπόζει χτισμένο στα μέσα της διαδρομής πάνω σε έναν μετέωρο βράχο με το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στην κορυφή. Ο μύθος λέει πως στο κάστρο ζούσε μια όμορφη βασιλοπούλα, η Ωριά, που έπεσε στον γκρεμό για να μην πέσει στα χέρια των κατακτητών.

Ενα παμπάλαιο μονοπάτι κινείται παράλληλα με την κοίτη του ποταμού διασχίζοντας όλο το φαράγγι και καταλήγοντας στην όμορφη παραλία των Καμπιών.

FAST INFO

Πως θα πάτε

• Τα Καμπιά βρίσκονται στα βόρεια του νησιού, 48 χλμ. από την πόλη της Χίου και θα φτάσετε οδικώς μετά από περίπου 1 ώρα αφού ο δρόμος αν και καλός έχει αρκετές στροφές. Υπάρχει και τοπική συγκοινωνία.

Μετά το περπάτημα

• Μετά τη διαδρομή επισκεφτείτε το παραδοσιακό καφενείο «Πελινναίο» στο διπλανό χωριό Βίκι. Εκεί μπορείτε να φάτε κάτι της στιγμής, αλλά πάντα πεντανόστιμο, και να πιείτε φασκόμηλο του βουνού.

Φύση και άνθπωπος σε αρμονία μοναδικήΟλη η διαδρομή είναι μια από τις πιο όμορφες στη Χίο καθώς η πλούσια βλάστηση αποτελείται από όλα σχεδόν τα φυτά και λουλούδια που συναντά κανείς στο νησί, ενώ τα παλιά κτίσματα και τα περιβόλια υπενθυμίζουν πόσο εύκολο είναι να συνυπάρξουν αρμονικά οι άνθρωποι με τη φύση!

Το ξεκίνημα του μονοπατιού βρίσκεται στη βορινή απόληξη του χωριού Καμπιά, σε υψόμετρο 350 μέτρων. Μετά το τελευταίο σπίτι αρχίζει το μονοπάτι. Από αυτή τη θέση η θέα προς φαράγγι είναι μοναδική. Μία πινακίδα οριοθετεί την αρχή ενώ υπάρχει επαρκής σήμανση σε όλη τη διαδρομή αν και το μονοπάτι είναι ευδιάκριτο καθώς χρησιμοποιείται ακόμα και στις μέρες μας από τους ντόπιους που διατηρούν μποστάνια γύρω από το ποτάμι.

Η αρχή της διαδρομής είναι λίγο κατηφορική, αλλά βατή. Κάθε λίγο μικρές ταμπέλες περιγράφουν τα είδη των δέντρων που συναντά κανείς. Λυγαριές, γκορτσιές, πουρνάρια και πολλά ακόμα είδη αποκαλύπτονται σε κάθε μικρή στροφή. Στην αρχή και μέχρι να κατεβεί κανείς στην κοίτη η βλάστηση είναι θαμνώδης με λαδανιές και μικρές γκορτσιές.

Περίπου εκατό μέτρα από την αφετηρία συναντάμε μια μικρή πηγή στα αριστερά. Κατεβαίνοντας προς την κοίτη υπάρχουν σημεία που θέλουν λίγη προσοχή, γιατί είναι απότομα. Περίπου στα 700 μέτρα από το χωριό μπαίνουμε στην πυκνή βλάστηση που περιβάλλει το ποτάμι με πολλές κερασιές, καστανιές, πλατάνια, μεγάλες δρυς, ρείκια, μυρτιές, δάφνες και πιο δίπλα ελαιόδεντρα, εσπεριδοειδή, κυπαρίσσια και πεύκα. Η βλάστηση είναι οργιαστική και το ποτάμι πεντακάθαρο. Λίγο μετά συναντάμε ένα τοξωτό γεφυράκι.

Προχωρώντας μέσα στην κοίτη στα δεξιά μας ορθώνεται ο εντυπωσιακός βράχος του κάστρου της Ωριάς, 60 μέτρα πάνω από το φαράγγι, το οποίο είναι προσβάσιμο μόνο από μια μικρή σκάλα στα ανατολικά. Στο σημείο αυτό αν κοιτάξετε ψηλά μπορεί να διακρίνετε τη σιλουέτα μιας αετογερακίνας ή ενός σπιζαετού, καθώς το φαράγγι αποτελεί τον τόπο που κυνηγάνε αυτά τα αρπακτικά. Μικρά μονοπάτια που φεύγουν από τη βασική διαδρομή οδηγούν στα ξωκλήσια της Αγίας Παρασκευής στα ανατολικά και των Αγίων Πάντων στα δυτικά.

Περίπου 1.300 μέτρα από το χωριό, συναντάμε ένα μικρό αλσύλλιο από τεράστιες δρυς - ό,τι έχει απομείνει από τα πανάρχαια δάση δρυός του νησιού. Η υδρόφιλη βλάστηση είναι οργιαστική και τα κελαηδίσματα των αηδονιών και των νεροκότσυφων συναγωνίζονται σε δύναμη τον κελαρυστό ήχο του νερού.

Περίπου στα 1.800 μέτρα από το χωριό, πάνω στην κοίτη, στ’ αριστερά μας, βρίσκεται ένα περιβόλι μ’ ένα παλιό μαγκανοπήγαδο με «πίλιαστρα» σαν αυτά που συναντάμε στον Κάμπο της Χίου. Λίγο αργότερα, πλησιάζοντας προς τις εκβολές, το μονοπάτι πλαταίνει σε χωματόδρομο και καταλήγει στη μεγάλη παραλία των Καμπιών, που έχει βότσαλο και άμμο.

Λίγο πριν από τις εκβολές, και μόνο για κάποιους μήνες, σχηματίζεται ένας μικρός υδοβιότοπος που συγκεντρώνει πληθώρα παρυδάτιων πουλιών. Στ’ αριστερά της παραλίας, κάτω από το ξωκλήσι του Αϊ-Γιώργη, υπάρχουν λαξευμένοι ογκόλιθοι οι οποίοι είναι λείψανα ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων.

Για τους λάτρεις της ορχιδέας Το νησί της Χίου κατέχει μια ξεχωριστή θέση παγκοσμίως από βοτανολογικής άποψης. Στο νησί φυτρώνουν περίπου 76 είδη ορχιδέας μερικά από τα οποία είναι ιδιαίτερα σπάνια. Κάθε χρόνο την άνοιξη στη Χίο καταφθάνουν δεκάδες αλλοδαποί επισκέπτες για να βρουν μικρές, άγριες ορχιδέες. Συχνά στις πλαγιές συναντά κανείς μικρές ομάδες από Γάλλους, Γερμανούς, Δανούς, Ιάπωνες και άλλους να... κυλιούνται με μεγεθυντικούς φακούς και φωτογραφικές κάμερες ανάμεσα στα αγριόχορτα. Η προσέλευση τόσου κόσμου σε μια περίοδο χωρίς πολύ τουρισμό αποτελεί ανάσα για τα καταλύματα του νησιού. Μάλιστα πριν από κάποια χρόνια οι λίγοι κτηνοτρόφοι του νησιού βγάλανε νωρίτερα τα πρόβατα στα λιβάδια και αυτά φάγανε τις ορχιδέες. Ακολούθησε ακύρωση κρατήσεων από το εξωτερικό και σχετική αναστάτωση στους επαγγελματίες του τουρισμού.

FAST INFO

Στοιχεία διαδρομής

Μήκος: 2.679 μ. Διάρκεια: 1 ώρα 30’’
Εναρξη διαδρομής: χωριό Καμπιά
Προορισμός: εκβολή ποταμιού - παραλία Καμπιών
Είδος μονοπατιού: Εύκολη πεζοπορία σε φαράγγι
Σήμανση: Καλή, αν και το μονοπάτι είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτο.

Εναλλακτική διαδρομή 1

Αν θέλει κανείς να συντομέψει τη διαδρομή μπορεί να πάει με το αυτοκίνητο στο κάστρο της Ωριάς. Ενας χωμάτινος δρόμος ξεκινάει από τον κεντρικό δρόμο λίγο πριν από την είσοδο στο χωριό (υπάρχει σχετική πινακίδα). Από το κάστρο, μονοπάτι οδηγεί στο μέσο της διαδρομής που περιγράψαμε.

Εναλλακτική διαδρομή 2

Για τους πιο έμπειρους περιπατητές, νότια από τα Καμπιά ξεκινάει ανηφορικό μονοπάτι που συναντιέται με χωματόδρομους και καταλήγει στην κορυφή του Πελινναίου (1.297 μ.).

Το φαράγγι όπως φαίνεται από τα Καμπιά. Δεξιά το μετέωρο με το κάστρο της Ωριάς.

Κείμενα: Δαυίδ Κουτσογιαννόπουλος
Φωτογραφίες: Χριστίνα Γεωργιάδου

πηγή :ethnos.gr

Posted in: Δραστηριότητες