Βίντεο από το Κάστρο της Χίου

Read More

Φρούριο Μπούρτζι στο λιμάνι της Χίο-Βίντεο.

πηγή:http://chios-monuments.blogspot.com/2011/06/blog-post.html

Read More

Οινούσσες

Οι Οινούσσες είναι ένα ξεχωριστό νησί του Αιγαίου, πασίγνωστο για τη μεγάλη
ναυτική παράδοση και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη διεθνή ναυτιλιακή σκηνή.


Αναδύθηκε μέσα από τα καταγάλανα νερά, στο πέρασμα μεταξύ Χίου και Μικρασίας,
στη συνάντηση του Αιόλου με τη σκληρή ηλιοκαμένη γη του νησιού.



Είναι ενα μικρό συγκρότημα από νησιά, γνωστά από τα αρχαία χρόνια για τα
γνωστά τους κρασιά.

Οι Γενουάτες τους ονόμαζαν Σπερμανδόρες, στη διάρκεια του Μεσαίωνα.


Αργότερα στα μέσα του 17ου αιώνα, αποικήθηκε από βοσκούς από το χιώτικο
χωριό Καρδάμυλα, όντας γεμάτο από κατσίκια και ονομάστηκε Εγνούσα.


Από τα μέσα του 19ου αιώνα, οι κάτοικοι, εργάζονταν στη θάλασσα, έγιναν
πλοιοκτήτες και σήμερα έχουν στην ιδιοκτησία τους περισσότερα από 500 πλοία.


Πολλά μέλη των φατριών του Λιβανού, του Λεμού και του Πατέρα
(κάθε δρόμος του χωριού ή πλατεία φέρει το επώνυμο αυτών των οικογενειών),
γεννήθηκαν στις Οινούσσες.


Έτσι οι Οινούσσες θωρούνται ότι είναι το πιο πλούσιο νησί σε όλον τον κόσμο.






Σήμερα, οι Οινούσσες είναι ειδυλλιακός τόπος διακοπών, με μαγευτικές
παραλίες, με γραφικό οικισμό και φιλόξενους κατοίκους, που καμαρώνουν
για το νησί, αλλά και θέλουν να το γνωρίσουν στους φίλους τους.


Αιώνια σύντροφος της μυροβόλου Χίου, πλημμυρισμένη από τον ήλιο και το
γαλάζιο του Αιγαίου, χαρίζει στον επισκέπτη τον μοναδικό τόπο διακοπών,
που δεν θα ξεχάσει ποτέ.



Ο ταξιδιώτης, που θα έρθει στις Οινούσσες εύκολα θα διαπιστώσει ότι
έφθασε στο νησί της ναυτοσύνης. Στην είσοδο στο λιμάνι βλέπει τη γοργόνα,
ακούραστο συνταξιδιώτη του Έλληνα ναυτίλου. Στη συνέχεια συναντάει
την πλατεία της Ναυτοσύνης και το Μνημείο του Αφανή Ναύτη, το Ναυτικό
Μουσείο, τα Ναυτικά Εκπαιδευτήρια. Οι θρύλοι και οι παραδοθείς του
ένδοξου παρελθόντος και οι προοπτικές της συνέχισης της μεγάλης αυτής
ναυτικής παράδοσης συνθέτουν τον κοινωνικό ιστό των Οινουσσών.



Ναυτικοί και καραβοκύρηδες, οι περισσότεροι Οινούσσιοι, δεν βγάζουν
ούτε στιγμή από τη σκέψη τους την αγαπημένη τους πατρίδα.


Το καλοκαίρι επιστρέφουν για να χαρούν τα πλούσια αγαθά της θάλασσας,
τις πανέμορφες παραλίες, τις αξέχαστες εμπειρίες και την μοναδικότητα
του τόπου τους.


Ζωντανή και δυναμική η παρουσία της εκπαιδευτική κοινότητας και της νεολαίας
του νησιού, που χαρίζουν δράση και δημιουργικότητα στους πιο ήρεμους και
ανθρώπινους ρυθμούς μιας άλλης Ελλάδας.




Μοναστήρι

Η Ι. Μονή "Ευαγγελισμός της Θεοτόκου" αποτελεί τάμα της οικογένειας
Πανάγου και Κατίγκως Πατέρα προς την Παναγία.

Αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα στη δυτική ακτή του νησιού, δίνει στον
επισκέπτη την αίσθηση ότι πλησιάζει σε περιοχή του Αθω.

Ησυχαστήριο και πνευματικό καταφύγιο, γαληνεύει την ψυχή του προσκυνητή,
που αναζητά ατμόσφαιρα περισυλλογής.

Εξαίρετες αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου και πολλά κειμήλια και είδη
λατρείας συνθέτουν τον διάκοσμο του Καθολικού, ενώ στο αρχονταρίκι
το φιλόξενο κέρασμα από την παραγωγή του μοναστηριού αφήνει μια
γλυκιά ανάμνηση της επίσκεψης.


Αγιος Νικόλαος

Βαθύτατα ευσεβείς οι Αιγνουσιώτες, λατρεύουν με απαράμιλλη πίστη τον
πολιούχο Άγιο του νησιού, τον προστάτη των θαλασσινών Άγιο Νικόλαο.


Ο μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός του δεσπόζει στο κέντρο του οικισμού και
εκπέμπει την ευλογία του σ' όλους τους ναυτικούς και ξενιτεμένους.

Στον περίτεχνο, πλούσια διακοσμημένο με εξαίρετες αγιογραφίες και
χιλιάδες τάματα των ναυτικών, ναό φυλάσσεται τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου
του Αγίου, το οποίο μεταφέρθηκε επίσημα από την Σικελία τον Δεκέμβριο 2001.


Οι ακολουθίες είναι ιδιαίτερα κατανυκτικές, ενώ γραφικά τελούνται όλα τα
καλοκαιρινά πανηγύρια στις εορτές των αγίων, που καθένας τιμάται με το
δικό του ξωκκλήσι.


Το Δεκαπενταύγουστο τελείται το θρησκευτικό έθιμο της ταφής της Παναγίας
με λαμπρότητα και ευλάβεια.

Ναυτικό Μουσείο

Το Ναυτικό Μουσείο είναι ένα αληθινό κόσμημα του νησιού.

Μέσα στους άριστα διαμορφωμένους χώρους του ο επισκέπτης έχει την
ευκαιρία να ταξιδεύσει στις εποχές, που τα Οινουσσιακά ιστιοφόρα όργωναν
τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο και οι άξιοι και σπουδαίοι καπετάνιοι
τους μεγαλουργούσαν στο εμπόριο και τη ναυτιλία.




Το Ναυτικό Μουσείο έχει προσελκύσει μέχρι σήμερα χιλιάδες επισκέπτες
από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Αρκετοί από αυτούς συμμετέχουν σε
δεκάδες συνέδρια, που διεξάγονται στη Χίο και στις Οινούσσες.


Τα σπάνια εκθέματα του, οι πολλοί και σημαντικοί πίνακες του λαϊκού
θαλασσογράφου Αριστείδη Γλύκα μαρτυρούν τις φάσεις της εμπορικής
ναυτιλίας των Οινουσσών.


Από τα ιστιοφόρα στον ατμό. οι θυσίες στο ναυτικό στίβο, το μεταπολεμικό
πέρασμα στα λίμπερτυς, που καταξίωσαν τους Αιγνουσιώτες στο διεθνές
ναυτιλιακό στερέωμα, μέχρι τους σημερινούς μεγάλους στόλους.


Μια αξιόλογη και σπάνια συλλογή, μοναδική στην Ελλάδα, του αείμνηστου
Δημάρχου Αντώνη Σπ. Λαιμού αποτελούμενη από περίτεχνα μοντέλα πλοίων,
που κατασκεύαζαν οι Γάλλοι αιχμάλωτοι των ναπολεόντειων πολέμων,
κοσμεί τους χώρους του Μουσείου.

Παραλίες

Μικρές δαντελωτές αμμουδιές εναλλάσσονται με βράχια, που το κύμα έχει σκάψει.

Φανταστικά μισοφέγγαρα άμμου προσελκύουν τους τουρίστες.

Παραλίες κατάλληλες για παιδιά, για θαλάσσια σπορ, υποβρύχιο ψάρεμα,
για ατέλειωτες ώρες μπάνιου και ηλιοθεραπείας.

Στ' ανοιχτά αγκυροβολούν θαλαμηγοί υψηλών επισκεπτών, που απολαμβάνουν
κάθε χρόνο τη θάλασσα του νησιού. Ήρεμες παραλίες ανάμεσα σε σκίνους και
συκιές, σε εγκαταλελειμμένες "σκάλες" αμπελιών, που μαρτυρούν τους πολλούς
αμπελώνες της περιοχής. "Μπιλάλι", "Φασόλι" και μετά π μεγάλη αμμώδης
παραλία τ' Απηγάνου, που διαθέτει και μικρή μαρίνα για σκάφη,
όλες ξεχωριστές και ειδυλλιακές.


Ακολουθούν βορειότερα η "Φώκια" και του Τσελεπή.

Στα βόρεια του νησιού ο "Χόχλακας", η "Κατσίκα", δυσκολοδιάβατες από τον
περιφερειακό δρόμο, παρθένες παραλίες, που δέχονται τα μελτέμια
του Αυγούστου.

Πανέμορφες και οι ανατολικές ακτές του Αγ. Γιάννη, ο όρμος του Φουρκερού,
του Ασπαλαθρόκαμπου, του Μάρμαρου, της Αλυκής, γραφικές, ήσυχες,
με άμμο και καταγάλανα νερά, περιμένουν τους επισκέπτες να τις εξερευνήσουν.


Πολιτιστικά


Συναυλίες με γνωστούς καλλιτέχνες, που προσκαλούνται από την Αθήνα
και το εξωτερικό, θεατρικές παραστάσεις, αθλητικές διοργανώσεις,
μουσικές βραδιές, εκθέσεις, ομιλίες και πολλές άλλες προσπάθειες
δίνουν μια ζωντανή πολιτιστική εικόνα στο νησί.


Οι εκδηλώσεις φιλοξενούνται στο εντυπωσιακό Στάδιο-Αμφιθέατρο,
δωρεά του κ. Ιωάννη Δ. Λεμού και χαρίζουν μια ατμόσφαιρα ιδανική για
το καλοκαίρι.

Πρωτοστατούν στη διοργάνωση τους ο Δήμος, ο Σύλλογος "Φίλοι Οινουσσών"
και το Πνευματικό Κέντρο, που διαθέτει και τμήματα θεάτρου και χορωδίας.

Τις εκδηλώσεις υποστηρίζουν φορείς του νησιού όπως το Ίδρυμα "Λέων Λεμός"
και το Ταμείο Ευπραγίας της παροικίας του Λονδίνου,

Στη διασκέδαση οι Αιγνουσιώτες είναι άφθαστοι.

Μέσα σε ελάχιστη ώρα οργανώνουν στην πλατεία και στα καφενεία μεγάλα
πανηγύρια, που έχουν αφήσει τις καλύτερες αναμνήσεις στους επισκέπτες,

Στον Ναυτικό Όμιλο και στο Καρνάγιο, νέοι και μεγαλύτεροι διασκεδάζουν
με μουσική μέχρι τις πρωινές ώρες. Στο "Πατερόνησο" γίνονται τα μεγάλα
παραδοσιακά γλέντια με τοπικές νησιώτικες ορχήστρες και τελειώνουν αργά
το πρωί, Μεγάλο γεγονός του φετινού καλοκαιριού η υποδοχή της Ολυμπιακής
Φλόγας στις 15 Ιουλίου 2004.


Πως θά φθάσετε :

Απέχουν 9 ναυτ. μίλια από την πόλη της Χίου, μόλις μία ώρα με το καραβάκι
"Οινούσσαι ΙΙ", που ανήκει στον Σύλλογο "Φίλοι Οινουσσών" και εκτελεί
το δρομολόγιο καθημερινά, ενώ παράλληλα εκτελεί και πολλά έκτακτα
δρομολόγια τους μήνες αιχμής.


Το πλοίο δέχεται και αυτοκίνητα, αν και δεν χρειάζονται στο νησί,
διότι οι διαδρομές είναι μικρές και ευχάριστες.


Επίσης από το ψαροχώρι Λαγκάδα της Χίου, ακριβώς απέναντι από τις
Oινούσσες, θαλάσσια ταξί εκτελούν τη γραμμή σε 20'.


Όσοι επιθυμούν να επισκεφθούν τις Οινούσσες με σκάφος ή φουσκωτό,
το λιμάνι έχει μεγάλα βυθίσματα και στη μαρίνα παρέχεται ηλεκτροδότηση.
πηγή :http://www.enallaxnews.gr/news/54-9/Proorismoi/22729/ena-taksidi-sto-plousiotero-nisi-lenetis-oinousses-/

Read More

Αρχαιολογικός χώρος Εμπορειού

Στον  λόφου του Προφήτη Ηλία, οι αρχαιολογικές σκαπάνες έχουν φέρει στο φως ερείπια ενός οικισμού των πρώιμων ιστορικών χρόνων τον 8ο π.Χ. αιώνα.

Χτίστικε σε θέση που είχε  οπτική επαφή με τα παράλια της Μικρά Ασίας,τη Σάμο αλλά και την Ικαρία και έτσι ήταν στρατηγική για τις θαλάσσιες επικοινωνίες. 

Η ανάβαση είναι κουραστική ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες,αλλά γίνεται από έναν πολύ περιποιημένο δρόμο που βοηθάει την ανάβαση.

Η θέα του Αιγαίου από το αναψυκτήριο(το οποίο δυστηχώς είναι κλειστό) του αρχαιολογικού χώρου, όσο και τα αρχαιολογικά ευρήματα, αποζημιώνουν τον επισκέπτη. 

Λίγο χαμηλότερα από την  κορυφή και σε υψόμετρο 250 μέτρων, είναι κτισμένη η οχυρωμένη Ακρόπολη του οικισμού, με το Μέγαρο το οποίο ήταν η έδρα του αρχηγού, τους βωμούς και το ναό της Πολιούχου Αθηνάς. 

Έξω από την ακρόπολη, στην απότομη πλαγιά του λόφου, βρίσκεται η κύρια περιοχή του οικισμού, με περισσότερα από 50 σπίτια, χτισμένα σε ευρύχωρα πλατώματα. Ένα ακόμη ιερό έχει ανασκαφεί στη Νότια πλευρά του λιμανιού του Εμπορειού.

Αρνητική εντύπωση προκαλεί η έλειψη πινακίδων που να οδηγούν στον χώρο τους επισκέπτες που έρχονται στην διαδρομή προς τον Εμπορειό αλλά και στην είσοδο του χώρου.

Οπότε εάν κάποιος δεν γνωρίζει συγκεκριμένα από πριν το που είναι ο χώρος κινδυνεύει να χαθεί.

Είναι πραγματικά κρίμα να έχει γίνει μια τόσο σημαντική δουλεία από Κ.Β. εφορεία αρχαιοτήτων και να μην υπάρχει η στοιχειώδη σήμανση ώστε οι επισκέπτες να βρίσκουν τον χώρο.

Το πρόβλημα γίνετε εντονότερο διότι ο χώρος δεν είναι ιδιαίτερα διαφημισμένος ούτε περιλαμβάνεται αναλυτικά σε τουριστικούς οδηγούς.

Το νησί μας είναι ένας αναξιοποίητος θυσαυρός γεμάτος ιστορία που δεν αξιοποιείται αλλά και όταν γίνει μια καλή κίνηση όπως η ανάδειξη του χώρου δεν την διαχειριζόμαστε σωστά και περνάει απαρατήρητη.

http://chios-monuments.blogspot.com/2010/10/blog-post_14.html

Read More

Ανάβατος

Σε απόσταση 5χλμ. από τα Αυγώνυμα και σε φανταστική διαδρομή ανάμεσα από ελαιόδεντρα και πεύκα, σε απόκρημνο βράχο, στην άκρη του γκρεμού είναι κτισμένο το καστροχώρι του Ανάβατου, 21 χλμ. από την πόλη. Ακόμα και από το όνομά του, ο Ανάβατος, ο δυσκολοδιάβατος, φανερώνει το λόγο για τον οποίο χτίστηκε εκεί.  Η φυσική του θέση και η οχύρωση προφύλασσε το χωριό προφανώς από τις επιδρομές των πειρατών από τις δυτικές ακτές.  Ο οικισμός απλώνεται αμφιθεατρικά από τα χαμηλότερα σημεία προς την ακρόπολη και τον γκρεμό. Τα σπίτια είναι όλα διώροφα, στενόμακρα , χωρίς στέγη.  Χτισμένα το ένα κοντά στο άλλο, με χαμηλές πόρτες και πολύ μικρά τοξωτά παράθυρα και φεγγίτες, που λειτουργούσαν σαν παρατηρητήρια, φανερώνουν πόσο καλά είχαν μελετηθεί, ώστε να παρέχουν τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια στους ενοίκους τους. Η μεγαλύτερη περίοδος ακμής του Ανάβατου ήταν στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας.  Το χωριό όμως δεν γλίτωσε από το μένος των Τούρκων το 1822 και αργότερα ο σεισμός του 1881 άφησε και εδώ ανεξίτηλα τα ίχνη του. Ψηλά στην ακρόπολη βρισκόταν η εκκλησία του Ταξιάρχη, δίκλιτη με δύο στέγες.  Σήμερα σώζονται μόνο οι βορινοί της τοίχοι με πρωτότυπα σχήματα από τόξα και καμάρες και γίνονται εργασίες σε μία προσπάθεια αναστήλωσης του ναού.    Η παράσταση του Αρχάγγελου έχει μεταφερθεί στην κύρια είσοδο της νέας εκκλησίας του Ταξιάρχη, όπου φυλάσσονται τα ιερά που σώθηκαν από τις παλιές εκκλησίες του χωριού. Τα περισσότερα από τα κτίρια του χωριού διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Έτσι στο σύνολό τους δίνουν μία ολοκληρωμένη εικόνα μιας νεκροζώντανης πολιτείας, προσθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη υποβλητικότητα στο άγριο τοπίο.   Οι ελάχιστοι, σήμερα, κάτοικοι του χωριού υποδέχονται με χαρά κάθε επισκέπτη που έρχεται να γνωρίσει τον Ανάβατο, που είναι ο Μιστράς και το Ζάλογγο της Χίου                                                                                                            Έξω από τον Ανάβατο στην πρώτη στροφή, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη. Σώζεται σε καλή κατάσταση και διατηρεί μέρος της τοιχογραφίας του από τον 16ο αιώνα.  Ο ναός έχει τη μορφή μονόκλιτης βασιλικής και οι τοίχοι του είναι φτιαγμένοι από χιώτικη πέτρα.  Το τέμπλο είναι νεότερο, χωρίς ιδιαίτερη αξία. Στο εσωτερικό του υπάρχουν επιγραφές από το 1688.  Απέναντι από το εκκλησάκι έχει στηθεί το μνημείο των πεσόντων στη μάχη του 1822 με τους Τούρκους. http://www.homeroupolis.info/anavatos.htm

Read More

Βασιλεώνοικο

Ονομασία

Το όνομα Βασιλεώνοικο που έχει το χωριό μας, δεν είναι καινούριο. Είναι πάρα πολύ παλαιό και υπάρχει χαραγμένο σε μαρμάρινη επιγραφή του 3ου π.Χ. αιώνα, που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χίου!

“Βασιλέως Αττάλου. Επιγραφή δίστηλος, επί μαρμάρου Χιακού ερυθρίζοντος, ύψους 0,80, πλάτους 0,78, πάχους 0,22 (…). Ευρέθη εν τη κατά την Απλωταρίαν, συνοικίαν της πόλεως Χίου, οικία του κ. Τζουμπαριώτου (…)” (1)

“Ποίος όμως είναι ο αναφερόμενος στην επιγραφή Άτταλος; Οι γνώμες των ερευνητών διίστανται˙ οι περισσότεροι βέβαια υποστηρίζουν ότι πρόκειται για τον Άτταλο Α΄, υπάρχουν όμως και οι δεχόμενοι ότι πρόκειται για τον Άτταλο Β΄ ή ακόμη και για τον Άτταλο Γ΄. Όποιος πάντως και αν είναι ο αναφερόμενος Άτταλος, η επιγραφή παρέχει πολύτιμες προσωπογραφικές και τοπογραφικές πληροφορίες. Επλούτισε την Χιακή Προσωπογραφία με πλείστα ανθρωπονύμια και μας εγνώρισε επιπλέον πολλά νέα τοπωνύμια, μερικά από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα, αυτούσια ή παραλλαγμένα. Τα ανθρωπονύμια και τοπωνύμια της επιγραφής συνέλεξε και σχολίασε ο Ζολώτας (Αθηνά 1908, σσ. 170-184 και Ιστορία Α΄, σσ. 388-395). Από τα σωζόμενα μέχρι σήμερα τοπωνύμια ενδεικτικώς αναφέρω τα: Βασιλέων οίκοι (Β11, πβλ. Βασιλιώνοικο), Δώτιον (Α43, Β14, πβλ. Δώτια), Ερείθαι (Β41, πβλ. Παναγία Ερειθιανή στο Βροντάδο), κ.α.” (2)

Η επιγραφή του Αττάλου αρχίζει (στην Α΄στήλη) ως εξής:

ΑΕΙΔΑΣ]ΜΟΝΑΕΙΔΑ[ΣΜΟΝ
ΤΩΝΧ]ΡΗΜΑΤΩΝΩΝΕΔΩ[Κ]ΕΝ
ΒΑΣΙ]ΛΕΥΣΑΤΤΑΛΟΣΕΙΣΤΗΝ
ΤΩ]ΝΤΕΙΧΩΝΟΙΚΟΔΟΜΙΑΝ

και φτάνοντας στη Β΄στήλη διαβάζουμε:

(…) ΘΕΟΠΡΟΠΟΥΤΟΥΒΙΤΩΑΓΡΟΙΚΑΙΑΡΓ[ΟΙΤΑ
ΕΝΒΑΣΙΛΕΩΝΟΙΚΟΙΣΚΑΙΝΟΙΝιι
ΚΑΙΚΥΒΩΝΙΔΑΙΣ (…)

Σε σημειώσεις δε της Αιμιλίας Γ. Ζολώτα διαβάζουμε “(…) Χρόνος επιγραφής ταύτης τα μέσα του γ΄ π.Χ. αιώνος. (…). Βασιλέα δε Άτταλον εικάζει τον Α΄(241-197 π.Χ.) και χρόνον της επιγραφής τον μετά την (239-236 π.Χ.) ήτταν των Γαλατών κατά τα Πολυβ. δ΄48,7 και ε΄77. Ίσως μάλιστα εγράφη επικειμένου ή αρξαμένου του προς τον Σέλευκον τον Γ΄ πολέμου. Τούτου ένεκα εγένετο ίσως και η των τειχών οικοδομία και η του Αττάλου δαπάνη.

Η εν τη επιγραφή απαντώσα πολλάκις λέξις αΕΙδασμος (ούτως) είνε των νυν το πρώτον απαντωσών λέξεων, ουδαμού αλλαχού πρότερον ανευρεθείσα (…). Δηλοί δε ούτω η λέξις τον αεί δασμόν, ήτοι δασμόν, τ.ε. φόρον, πρόσοδον, διαρκή και αμετάβλητον (…).

Αξία παρατηρήσεως είναι η φράσις αγρός και αργός, και κατωτέρω αγροί και αργοί. Αυτόδηλον, ότι αγρόν μεν λέγει το καλλιεργούμενον ή κεκαλλιεργημένον, αργόν δε το ακαλλιέργητον και αγεώργητον και χέρσον (…).”

Ο δε Θεόδωρος Χ. Σαρικάκης (Η Χίος στην Αρχαιότητα, Εκδ. Οίκος Εριφύλη – Αθήναι 1998) συμπληρώνει: “(…) Στην επιγραφή αναφέρονται σε δύο στήλες τα ονόματα των μικροκαλλιεργητών, η θέσις όπου ευρίσκοντο οι αγροί των, ως και το ετήσιο εισόδημα των κτημάτων των σε δραχμές. Στην πρώτη στήλη αναγράφονται τα κτήματα, τα οποία υπέκειντο σε [δασ]μόν αείδα[σμον] των χρημάτων που έδωσε ο βασιλεύς Άτταλος για την [τ]ων τειχών οικοδομίαν (Α5) και στη δεύτερη στήλη των κτημάτων, τα οποία κατέβαλαν [δα]σμόν αείδασμον των χρημάτων που χορήγησε ο βασιλεύς για την του πυρός καύσιν την εν τ[ω] γυμνασίω (Β4-6).

Από την επιγραφήν λοιπόν συνάγομε ότι ο Άτταλος παρεχώρησε τα χρήματα στη Χίο πιθανόν υπό μορφήν δανείου και στη συνέχεια η πόλις, για να τα αξιοποιήσει καλύτερα, αλλά και για να ενισχύση οικονομικώς, τα δάνεισε με χαμηλό τόκο σε μικροκαλλιεργητάς, οι οποίοι ανέλαβαν την υποχρέωση να τα εξοφλήσουν από τα εισοδήματα των αγρών των με ετήσιες ίσως δόσεις (…)”.

Η λέξη ΚΥΒΩΝΙΔΑΙ στην επιγραφή αφορά κάποιο τοπωνύμιο.

Φτάνει έτσι η ονομασία του χωριού μας να υπάρχει τον 3ο αιώνα π.Χ. Πότε ακριβώς όμως δόθηκε το όνομα; Τί εννοούσε η λέξη ΒΑΣΙΛΕΩΝΟΙΚΟΙΣ;

Ο Γ. Ι. Ζολώτας (3) το διευκρινίζει, αναφέροντας επί λέξει:

“(…) η δε Χίος διετέλεσεν ούτω πιστή εις τον Αλέξανδρον μέχρι τέλους της ζωής αυτού (…) απετέλεσε δε τμήμα αναπόσπαστον του Αλεξανδρείου κράτους. Εννοούμεν δε τούτο και εκ των λόγων του Πλουτάρχου (Φωκίων 18), καθ’ όν Αλέξανδρος προέτεινεν εις τον Φωκίωνα να εκλέξη μεταξύ της Χίου, της Ελαίας και της Μιλήτου, ήν ήθελε πόλιν δι’ εαυτόν. Αλλ’ εν τίνι μέτρω και τίνι τύπω διέθετεν ο Αλέξανδρος την Χίον αγνοούμεν.

Λαμβάνοντες δ’ υπ’ όψιν αφ’ ενός μεν τους λόγους του Πλουτάρχου, αφ’ ετέρου δε το εν Χίω Αλεξάνδρειον εκφράζομεν την υπόνοιαν μη και αποικίαν Μακεδονικήν εγκατέστησεν εις την Χίον ο Αλέξανδρος ως και αλλαχού, τούτου δ’ ένεκα και διέθετε την Χίον ή της Χίου μέρος ως ίδιον κτήμα δια τον Φωκίωνα. Δεν είνε δ’ άπορον και οι Βασιλέως οίκοι τους οποίους ευρίσκομεν εις την επιγραφήν Αττάλου κατά πρώτον εις αυτόν τον Αλέξανδρον ν’ αναφέρωνται, διότι το μέρος εν ω ευρέθη η εκατοστή του βασιλέως δεν είνε μακράν.

(…) οι Έλληνες αποδίδοντες τας υψίστας τιμάς τω Αλεξάνδρω έφθασαν μέχρι και του να θεοποιήσωσιν ίσως αυτόν, και τότε έχομεν και ημείς ιδρυόμενον εν Χίω Αλεξάνδρειον, του οποίου τ’ όνομα διασώζει ακόμη τόπος τις παρά την Καλλιμασείαν, ου εγγύς άλλος τις τόπος καλείται και νυν έτι: το Άστυ Πρβλ. εις Act. et Dipl. IV 290 Αλεξάνδρειον προάστειον και αγώνας ταΑλεξάνδρεια, ους ετέλει το κοινόν των Ιώνων τιμής ένεκεν (…)”.

Επομένως, η ονομασία Βασιλεώνοικο προήλθε από τους Βασιλικούς Οίκους (Βασιλέως οίκοι), που είχε κτίσει εκεί ο Μέγας Αλέξανδρος (356 – 323 π.Χ.) τον 4ο προ Χριστού αιώνα.

1 .  ΑΘΗΝΑ Σύγγραμμα Περιοδικόν της εν Αθήναις Επιστημονικής Εταιρείας, τόμος εικοστός, Αθήνησιν, εκ του Τυπογραφείου Π. Δ. Σακελλαρίου 1908, σελ. 163-164 “Επιγραφαί Χίου Ανέκδοτοι (Γεωργίου Ζολώτα) Γ΄. Βασιλέως Αττάλου”.

2 .  ΘΕΟΔΩΡΟΣ Χ. ΣΑΡΙΚΑΚΗΣ: Η Χίος στην Αρχαιότητα, Εκδ. Οίκος ΕΡΙΦΥΛΗ – ΑΘΗΝΑΙ 1998

3 .  ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ι. ΖΟΛΩΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ, ΤΟΜΟΣ Β΄, σελ. 151, 152, 153. ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΤΥΠΟΙΣ Π. Δ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ 1924

Παντελής Π. Δανιήλ

πηγή :http://www.vasileoniko.gr/village.php

   

Read More

Ψαρά

Τα Ψαρά είναι ένα μικρό νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου, που το όνομά του έχει γραφτεί με ολόχρυσα γράμματα στο βιβλίο της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας καθώς η συμβολή του στην Επανάσταση του 1821, υπήρξε καθοριστική.
Βρίσκονται στα βορειοδυτικά της Χίου σε απόσταση 44 ν.μ. από το λιμάνι της, με το οποίο συνδέονται με καθημερινά δρομολόγια. Όμως το κοντινότερο λιμάνι προς το νησί είναι Λήμνια της Χίου, όπου η απόσταση με τα Ψαρά μειώνεται σα 17 ν.μ.
Τα Ψαρά έχουν έκταση 42 τ. χλμ. Το έδαφος του νησιού είναι άγονο στο μεγαλύτερο μέρος του, ενώ υπάρχουν και λίγες πεδινές εκτάσεις.
Ο μοναδικός οικισμός του νησιού είναι κτισμένος αμφιθεατρικά γύρω από το ιστορικό λιμάνι του νησιού. Η αρχιτεκτονική δόμηση όλου του οικισμού ακολουθεί την Αιγαιοπελαγίτικη παράδοση. Έτσι, τα σπίτια είναι - ως επί το πλείστον - διώροφα με κεραμοσκεπές και κατάλευκα.
Περπατώντας κανείς στους δρόμους των Ψαρών αντιλαμβάνεται την μοναδικότητα του τόπου. Οι όμορφες εικόνες που αντικρίζεις και κυρίως οι καλόκαρδοι κάτοικοι, απόγονοι των ηρώων της Επανάστασης του ’21, που μιλούν με περηφάνια και συγκίνηση για τους αγώνες των προγόνων τους και τα δεινά που πέρασε το νησί τους, σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στην καρδιά της Ελλάδας…
Κατά την περιήγησή σας στα Ψαρά θα δείτε το σπίτι του μπουρλοτιέρη Κωνσταντίνου Κανάρη.
Επίσης, αξίζει να επισκεφθείτε το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου που βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νησιού και ιδρύθηκε κατά τον 17ο αιώνα όπου το νησί γνώριζε μεγάλε οικονομική άνθηση. Στη βιβλιοθήκη της μονής φυλάσσονται σπάνια χειρόγραφα και ιερατικά βιβλία, τυπωμένα στη Βενετία και τη Μόσχα.

Τα Ψαρά αποτελούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών για τις υπέροχες παραλίες τους. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στο νησί υπάρχουν παραλίες διαφόρων τύπων που ικανοποιούν όλες τις προτιμήσεις. Θα βρείτε μεγάλες αμμουδιές, βοτσαλωτές ακρογιαλιές, κλειστούς όρμους κι απάνεμα λιμανάκια.
Μια από τις κοντινότερες στην πόλη παραλίες είναι το Κατσούνι που βρίσκεται στα ανατολικά του οικισμού και συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη τουριστική κίνηση. Έχει αμμουδιά και ρηχά νερά. Εδώ διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι το τουρνουά Beach Volley. Στη συνέχεια της παραλίας βρίσκεται ο κόλπος της Αγίας Κυριακής, όπου μπορείτε να απολαύσετε το μπάνιο σας.
Στη νότια πλευρά του οικισμού, ανάμεσα στη χερσόνησο της Μαύρης Ράχης και του Αγίου Νικολάου συναντάμε την βοτσαλωτή παραλία του Κάτω Γιαλού.
Μια από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού είναι τα Λαζαρέτα. Βρίσκεται στη νότια πλευρά του νησιού και είναι αμμώδης με ρηχά νερά.
Μια από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού είναι η Λάκκα. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού. Σε κοντινή απόσταση από την παραλία βρίσκονται οι βραχονησίδες Νησοπούλα και Άη Νικολάκι. Μια μικρή χερσόνησος χωρίζει τη Λάκκα από την παραλία Αρχοντίκι. Πρόκειται για μια πανέμορφη παραλία που συνδυάζει άμμο κι βότσαλο. Σε απόσταση 100 μ. περίπου από την ακτή βρίσκεται το νησάκι Δασκαλειό.
Στο κόλπο του λιμένα των Ψαρών βρίσκεται η παραλία της Λήμνου. Είναι μια υπέροχη βοτσαλωτή παραλία που απέχει 4 χλμ. από την πόλη.
Τα Ψαρά προσφέρονται για ήσυχες διακοπές. Είναι ο ιδανικός τόπος για παραθερισμό για όσους θέλουν να αποτοξινωθούν από τους έντονους ρυθμούς και το άγχος της μεγαλούπολης.
Γύρω από το γραφικό λιμάνι των Ψαρών λειτουργούν ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα που προσφέρουν άνετη διαμονή.
Το νησί φημίζεται για τα φρέσκα ψάρια και τους αστακούς, που θα βρείτε σε όλες τις ταβέρνες. Επίσης δοκιμάστε τη ντόπια μυζήθρα και τη κοπανιστή.
Αγοράστε το θυμαρίσιο μέλι για το οποίο φημίζονται τα Ψαρά.

holiday.gr


και από http://odoiporikopsuxhs.blogspot.com

`Υμνος προς τα Ψαρά.

`Οταν οι ήρωες βράχια 
γίνονται
και τα βράχια Ψαρά,
του Κανάρη η ψυχή αγαλλιά,

η ιστορία λαμπρύνεται,

η ελπίδα στα λευκά ντύνεται,

στο Γολγοθά ανάσταση γίνεται
και στον κόσμο αιώνιο φως δίνεται.

Read More

Δασκαλόπετρα

Ο βράχος της Δασκαλόπετρας, στη βορειότερη παραλία του Βροντάδου, είναι ένα από τα πιο γνωστά μνημεία του νησιού. Συνδέθηκε στενά με την παράδοση του Ομήρου και θεωρήθηκε το Σχολείο του μεγάλου ποιητή. Οι μαρτυρίες πολλών αρχαίων συγγραφέων συνηγορούν σε αυτήν την άποψη. Ο βράχος της Δασκαλόπετρας προξενούσε ζωηρό ενδιαφέρον και πάντοτε τον επισκέπτονταν οι περιηγητές του νησιού. Άλλοι τον θεωρούσαν σχολείο του Ομήρου, μάλιστα ο Richard Chandler (1764) ονόμασε το βράχο ιερό της Κυβέλης. Η Κυβέλη, η Μεγάλη Μήτηρ λατρευόταν στην αρχαία Χίο και υπήρχε ναός της πιθανόν στην περιοχή του Βροντάδου, όπου βρέθηκαν πολλά ανάγλυφα και αγάλματα καθώς και αναθηματική επιγραφή. Στα αρχαϊκά χρόνια η θεά παριστάνεται καθισμένη μέσα σε ναΐσκο, έτσι ο ναός χρονολογείται στα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα. Σήμερα είναι φοβερά καταστρεμμένο, λείπει εντελώς το επάνω μέρος και είναι φθαρμένη η επιφάνεια του.

http://www.chiosonline.gr/daskalopetra_gr.asp

Read More